Bron: ‘Tweede Kamer der Staten-Generaal’
Verschillende leden van de Tweede Kamer hebben vragen gesteld aan de verantwoordelijke minister inzake de handelingen die door incassobureaus worden uitgevoerd. In 2014 hebben minister Schouw en minister Van Nispen Kamervragen gesteld over het feit dat mensen met schulden als melkkoe worden gebruikt door incassobureaus. De toenmalige secretaris Teeven van Veiligheid en Justitie heeft op die Kamervragen geantwoord.
Het antwoord op die vragen was erg luchtig en voorzien van een onderbouwing waarom de kosten verhaald mogen worden op een schuldenaar. Daarbij werd verwezen naar wetgeving waarin de geobjectiveerde tarieven waren (en nog steeds zijn) vastgelegd. Vooral de loonkosten, productiviteitsstijging en automatisering worden in het antwoord van staatssecretaris Teeven toegelicht. Al met al lijkt het in die berichtgevingen tot dan nog te gaan om plausibele verklaringen waarmee het geheel kan worden afgedaan.
Men weet dat er niet wordt gedagvaard
Jaren later bloeit opnieuw de discussie omtrent incassokosten op. Het stelsel van incasseren op basis van no cure no pay lijkt zijn toevlucht te hebben genomen in het vooral bedreigende karakter aan het adres van mensen met schulden. Het werken op basis van no cure no pay blijkt niet zo vruchtbaar (meer) te zijn. Dat komt enerzijds door het feit dat mensen wellicht niet kunnen betalen, anderzijds in het feit dat mensen nu de kennis hebben verworven dat er in de meeste gevallen niet wordt gedagvaard.
Dat drijft incassobureaus tot wanhoop. Immers zijn incassobureaus die op basis van no cure no pay incasseren gedoemd de kosten zelf te betalen die worden gemaakt met het incasseren van vorderingen die niet worden betaald door debiteuren, maar vervolgens ook niet worden aangebracht bij de rechtbank. Een waar drama waar de incassobureaus in verkeren. Dit drijft incassobureaus die op basis van no cure no pay incasseren tot praktijken als stelselmatig lastigvallen per email, telefoon, WhatsApp en zelfs aan huis, waarbij onder meer wordt gedreigd met hoge gerechtelijke kosten als er niet wordt betaald.
Nieuwkomer Eerlijk Incasseren
Nieuwkomer Eerlijk Incasseren weert daarom bedrijven die niet de intentie hebben om het geschil voor de rechter te brengen als er in het minnelijke traject niet wordt betaald door een debiteur. De oprichter van Eerlijk Incasseren vindt het niet terecht als er een incassobureaus wordt ingeschakeld met alleen maar de bedoeling om erop te gokken dat er wordt betaald door een debiteur. De visie van de oprichter is dat er geen incassobureau mag worden ingeschakeld als de vordering niet hoog genoeg is dat ook een gerechtelijke procedure naderhand wordt gevoerd.
Indien het bedrijf het geschil vervolgens niet aanbrengt bij de rechtbank dan worden de incassokosten verhaald op het bedrijf. De oprichter van Eerlijk Incasseren geeft aan de belofte om het geschil bij de rechtbank aan te brengen niet voldoende is. Er moet gegarandeerd worden dat dit daadwerkelijk plaats zal vinden, met als sanctie dat de incassokosten anders bij het bedrijf zelf komen te liggen. Dit is een grote omslag in de incassowereld en nog niet bekend bij andere incassobureaus die tot nog toe gewoon op de oude voet blijven doorgaan.
Eerlijk Incasseren is er niet huiverig voor dat bedrijven niet zullen kiezen voor hun incassokantoor. Sterker nog, Eerlijk Incasseren geeft aan dat bedrijven niet welkom zijn als ze niet de garantie afgeven dat er zal worden gedagvaard na de incassoprocedure. Alleen bedrijven die serieus menen dat zij recht hebben op betaling van een geldsom die dermate van aard is dat het inschakelen van de rechter gerechtvaardigd is, mogen gebruik maken van hun diensten. Bedrijven die zich verbinden met Eerlijk Incasseren wekken daarmee meer vertrouwen dan hun concurrenten die met incassobureaus zaken doen die niet door de beugel kunnen.
Auteur:
Mw. L. de Kok
Ook interessant: huurachterstand